یکی از خصوصیات امیرالمؤمنین در سلوک سیاسی‌‌‌‌‌اش این بود که از مردم درخواست می کرد که با او متملقانه حرف نزنند،چاپلوسی نکنند،تصنع در برخورد با او به خرج ندهند.
در یکی از خطبه‌‌‌‌‌های امیرالمؤمنین که یکی از آن خطبه‌‌‌‌‌های بلیغ و عجیب امیرالمؤمنین است
یک نفری بلند شد،شروع کرد تعریف و تمجید از ایشان.
..................................................
حرفهای او که تمام شد،حضرت رو کرد به او،تقریباً به همان اندازه‌‌‌‌‌ای که صحبت کرده بود،
در نصیحت این مرد صحبت کرد که با من اینجوری حرف نزنید.
از جمله همین عبارت معروف است:
آن طوری که با پادشاهان،با جباران حرف میزنند،با من حرف نزنید.
آنجوری که ملاحظه می کنند که مبادا بدش بیاید،
نبادا موجبِ ناخرسندی یا ناخوشایندی فلان جبار بشود،حرفهائی را نمیزنند،
ملاحظاتی را می کنند،جلوی من این ملاحظات را نکنید.
..................................................
خیال نکنید که اگر حرف حقی را به من گفتید،علی از حرف حق شما دلگیر خواهد شد. برای او سنگین خواهد آمد،
اینجور نیست.