امیرالمؤمنین علیه السلام به صراحت کلام حق را برای مسئولان جامعه بیان می کرد و در عین حال تاکید می ورزید که این سنگینی کلام حق را باید پذیرفت،چراکه اگر کلام حق برای کسی سنگین باشد، عمل به آن برایش دشوارتر خواهد بود .
حضرت علی علیه السلام از مردم می خواهد که حرف حق را در هرحال به او یادآوری کنند و او را بی نیاز از مشورت و نصیحت ندانند:
پس،از گفتن سخن حق یا مشورت عدالت آمیز خودداری نکنید،زیرا من خویشتن را مافوق آنکه اشتباه کنم نمی دانم و از آن در کارهایم ایمن نیستم،مگر اینکه خدا مرا در کار نفس کفایت کند که از من بر آن تواناتر است.»
_____________________
البته،اگرچه حضرت انتقاد خیرخواهانه را سازنده می داند،اما هشدار می دهد که این نقد و انتقاد و عیب نمایی افراد از زمامداران خویش،نباید به مخالفت و تمرد و عدم اطاعت از حاکمان حق و عادل منجر شود،
زیرا نتیجه مخالفت بی اساس و انتقاد مغرضانه،فساد جامعه و عدم توانایی حاکم عادل بر مدیریت صحیح و رشد جامعه است،
چنان که فرموده است:
آفت مردم مخالفت با زمامداران است.»
_____________________
حضرت با توجه به اینکه نقد سازنده می تواند بسیاری از انحرافهای زمامداران را اصلاح کند و جامعه را به سوی ترقی و تکامل پیش برد،تاکید فراوانی بر انتقاد سازنده دارد.
در سیره امام علی علیه السلام راه انتقاد و نصیحت باز بود و خود حضرت در دوران ۲۵ ساله زمامداری خلفای سه گانه بارها به آنها پند می داد و نسبت به کارهای خلافشان به شدت انتقاد می کرد و راه خیر و صلاح را به آنها نشان می داد.